اجزای ماشین آلات – و همه دستگاه ها و تجهیزات مونتاژ شده از چندین ناحیه – توسط اتصال دهنده ها و بست ها در کنار هم قرار می گیرند. تنها راه دیگر برای اتصال این نواحی، جوشکاری یا استفاده از چسب های مخصوص است که هر دو روش به طور کلی گران تر هستند و جداسازی قطعات به سختی انجام می شود. تولیدکنندگان با استفاده از این روش، می توانند صدها هزار اتصال دهنده استاندارد را انتخاب کنند (بدون ذکر میلیون ها نوع تخصصی). مواد اتصال دهنده ها از فلز تا پلاستیک و سرامیک گرفته تا آلیاژهای خاص را شامل می شود که همه آنها را می توان در اندازه و طرح های بی پایان ساخت.
بحث مفصل در مورد اتصال دهنده ها (کمتر از چند میلیون کلمه) فقط می تواند انواع معمول و روزمره را که مکانیک ها و علاقه مندان با آن روبرو هستند، پوشش دهد. تا کنون، متداول ترین اتصال دهنده از نوع رزوه ای است و متداول ترین رزوه‌ای ها پیچ و مهره و استاد بولت است.
پیچ و مهره ها از نظر فنی به عنوان اتصال دهنده های پیچ دار توصیف می شوند که برای تعبیه و اتصال از طریق یک سوراخ در قطعات مونتاژ شده طراحی شده اند. پیچ و مهره معمولی با چرخاندن پیچ و مهره جفت، محکم شده و یا آزاد می شوند.
نظرات
ارسال یک نظر