نکاتی در مورد پیچ و مهره
یک میله (شفت) که بر روی آن شیارهایی مورب برای انتقال قدرت وجود دارد پیچ نامیده می شود. پیچ های خودکار چندان کارآمد نیستند، چرا که میزان قابل توجهی از نیرو را بر اثر اصطکاک تلف می کنند، هرچند که این نیروی اصطکاک در نهایت منجر به محکم شدن اتصالات پیچ و مهره ای می گردد.
مشخصه های پیچ
پیچ و مهره ها جزو اتصالات بسیار محکم و سفت و سخت به حساب نمی آیند. هنگامی که پیچ زیر بار قرار دارد، فشار بطور یکنواخت بر روی شیار های رزوه تقسیم نمی گردد. در واقع، تقسیم بار بر روی رزوه بدین صورت است که اولین شیار رزوه، یک سوم از کل بار را می گیرد. سه شیار اول سه چهارم، و شش شیار اول بطور کل تمام بار را می گیرند. اساسا شیارهای شش به بعد هیچ باری را متحمل نمی شوند. در نتیجه یک پیچ با تنها شش شیار، به اندازه یک پیچ با بی نهایت شیار (و البته بسیار ارزانتر) عمل می کند.
در اینجا یک نکته ریز وجود دارد و آن اینکه در بعضی از قطعات رزوه دار معمولا بیش از شش شیار تعبیه شده است. مهره های رزوه درشت دارای پنج شیار هستند، در حالی که مهره های رزوه متوسط در حدود شش شیار دارند. مهره ها معمولا قوی تر از پیچ های درونشان هستند و این بدان معناست که پیچ ها معمولا پیش از مهره ها در معرض شکستن هستند.
اغلب گفته می شود که دو شیار پیچ باید بالاتر از مهره قرار بگیرد. دلیل این امر آن است که معمولا دو شیار اول پیچ ضعیف هستند و ممکن است به درستی با شیار های مهره درگیر نشوند. از آنجا که بیشترین بار روی دو شیار اول است، این امر ممکن است باعث شکست اتصال گردد.
اغلب گفته می شود که دو شیار پیچ باید بالاتر از مهره قرار بگیرد. دلیل این امر آن است که معمولا دو شیار اول پیچ ضعیف هستند و ممکن است به درستی با شیار های مهره درگیر نشوند. از آنجا که بیشترین بار روی دو شیار اول است، این امر ممکن است باعث شکست اتصال گردد.
برای خواندن ادامه مطلب نکاتی در مورد پیچ و مهره کلیک کنید.
منبع : پولاد پیچ گستر ماد
نظرات
ارسال یک نظر