پمپ خودمکش یا خود پرایمینگ چیست؟

 اصطلاح خودمکش (self priming) نوعی از پمپ سانتریفیوژ را توصیف میکند که می تواند با ترکیب آب و هوا به یک وضعیت راه اندازی کلی پمپ دست یابد.

اگر پمپی در زیر سطح مایعی که قرار است پمپ شود قرار گیرد، نیروی جاذبه و فشار هوا اطمینان حاصل می کند که دائماً با مایع پر می شود و نمی توان هوا را به پمپ یا خط مکش وارد کرد.

در بسیاری از کاربردها، پمپ باید بالاتر از سطح مایع قرار گیرد، به عنوان مثال، هنگام تخلیه یک مخزن ذخیره سازی زیرزمینی. هنگام راه اندازی، هوا در خط مکش وجود خواهد داشت و قبل از اینکه پمپ بتواند مایع را تخلیه کند، این هوا باید تخلیه یا جابجا شود. پمپ ها برای حرکت مایع خاصی بهینه شده اند. تخلیه گاز یک چالش بسیار مهم است. در واقع باید گفت زمانی که پمپ سانتریفیوژ استاندارد با هوا مواجه می‌شود، توسط هوا مسدود می شود. پمپاژ هوا از پمپاژ آب سخت تر است. بنابراین زمانی که پمپ هوا می گیرد؛ دیگر نمی تواند آب را خارج کند.

برای رفع این مشکل می توان از روش های مختلفی استفاده کرد. می‌توان از پمپ ثانویه برای تخلیه خط مکش استفاده کرد. برای جلوگیری از تخلیه مایع از خط مکش هنگامی که پمپ متوقف می شود، می توان از یک شیر بدون بازگشت یا مخزن تخلیه استفاده کرد. با این حال، این راه حل ها همه شامل تجهیزات، لوله کشی و فرآیندهای اضافی هستند. در حالت ایده آل، برای این کاربردها، پمپی مورد نیاز است که بتواند هوا را از سمت مکش در هنگام راه اندازی قبل از شروع حالت پمپاژ معمولی خود تخلیه کند. چنین پمپی به عنوان خودمکش معرفی شده است.

نحوه عملکرد پمپ خودمکش به صورت زیر است:

در چرخه پرایم (راه اندازی)، هوا وارد پمپ می شود و با آب در ایمپلر مخلوط می شود. آب و هوا هر دو با هم توسط عملیات گریز از مرکز به مخزن آب منتقل می شوند. هوا به طور طبیعی تمایل دارد که به سمت بالا برود و آب تمایل دارد که به سمت پایین بیاید.

آب بدون هوا سنگین تر از آب پر از هواست در نتیجه در اثر جاذبه به چمبر برمیگردد و برای ترکیب شدن با هوا در خط مکش آماده می شود. هنگامی که تمام هوا تخلیه شد و خلاء در خط مکش بوجود آمد، فشار اتمسفری موجب می شود که آب بالا بیاید و به سمت ایمپلر برود و مجددا پمپاژ شود. این روند تا زمانی ادامه می یابد که مایع جایگزین تمام هوای لوله کشی و پمپ شود.

سیرکوله شدن آب درون پمپ تا زمانی که پمپ راه اندازی شود و هوا کاملا تخلیه شود، ادامه می یابد و سپس متوقف می شود. دفعه بعد که پمپ شروع به کار کند؛ خودمکش یا self-prime خواهد بود. یعنی قادر خواهد بود که یک بار دیگر آب و هوا را در محفظه مخلوط کند تا یک مایع قابل تخلیه ایجاد شود ( تا زمانی که پمپ دوباره کاملا پر شود). در صورتی که پمپ برای مدتی استفاده نشده است بهتر از بدنه پمپ را بررسی کنید که نشتی نداشته باشد.

پمپ خود مکش با پمپ های استانداردی که دارای مخزن آب برای سیرکوله کردن آب هستند، متفاوت است. این مخزن می تواند بالای پروانه یا در مقابل پروانه باشد. در هر صورت خاصیت “خودمکش”  به قابلیت نگهداری آب بعد از راه اندازی اولیه گفته می شود و با پمپ های معمولی که مخزن آب دارند، متفاوت است.

مطلب مرتبط : راهنمای خرید پمپ آب خانگی و کشاورزی

چه چیزی یک پمپ خودمکش را محدود می کند؟

همانطور که یک پمپ هوا را از سمت مکش تخلیه می کند، مایع توسط فشار هوای اطراف وارد خط مکش می شود. این روند فقط تا زمانی ادامه می یابد که سر مایع فشار هوای محلی را متعادل کند. به عنوان مثال، از نظر تئوری ممکن است یک پمپ کاملا کارآمد، برای مایعی مثل آب تا ارتفاع تنها حدود 10 متر از منبع خود پر شود. حد دقیق تحت تأثیر ارتفاع و دما است و برای سایر مایعات متفاوت خواهد بود.

آیا پمپ های سانتریفیوژ خودمکش هم هستند؟

در پمپ های گریز از مرکز، عمل پمپاژ با انتقال انرژی دورانی از پروانه به مایع ایجاد می‌شود. بین دو طرف مکش و تخلیه پمپ آب بندی وجود ندارد. این بدان معنی است که پمپ های گریز از مرکز در مورد گازها بی اثر هستند و زمانی که سطح مایع کمتر از پروانه است قادر به تخلیه هوا از خط مکش نیستند. در چنین مواردی گفته می‌شود که پمپ به هوا متصل است و خطر گرم شدن بیش از حد وجود دارد: معمولاً پمپ‌ها برای روانکاری و خنک کردن یاتاقان‌های پمپ به سیال در حال پمپ، متکی هستند.

برای خواندن ادامه مطلب پمپ خودمکش یا خود پرایمینگ چیست به سایت ما مراجعه کنید.

مجله خبری کارویژه در تلاش است که اطلاعات مختلف هر صنعت را در اختیار شما قرار دهد برای آشنایی بیشتر با ما به سایت ما مراجعه کنید.